Za pomocą elementów sterujących w interfejsie można uzyskać szeroką gamę dźwięków. Jednakże konieczność zapoznania się z nowym interfejsem podczas pisania muzyki może rozpraszać.

Właśnie dlatego presety NKI zostały stworzone dla Ciebie.

Są to kopie głównego NKI, które zostały ulepszone, aby jak najlepiej wykorzystać szeroką gamę dźwięków, jakie można uzyskać z Shadow Strings.

Presety NKI są podzielone na 2 główne foldery: Basic i Zaprojektowany.

- 66 Basic ustawienia wstępne są przydatne, jeśli chcesz uzyskać bardziej naturalny, nieprzetworzony dźwięk. Możesz dodać własne opóźnienia\reverbs\eq do łańcucha po Kontakt.

- 50 Zaprojektowany stworzono ustawienia wstępne, aby zademonstrować, jak daleko można przesunąć próbki za pomocą wbudowanych efektów i elementów sterujących.

Wskazówka: dowolny dźwięk z biblioteki można załadować z dowolnego NKI. Spróbuj załadować preset Zaprojektowany, a następnie zmienić dźwięk na inny z panelu krosowego!

Pozostałe dźwięki w każdym nki pozostawiono w różnych ustawieniach. Kto wie, jakie dźwięki możesz w ten sposób znaleźć.

Poniżej wyjaśnione zostanie sterowanie każdym zestawem i podane zostaną pewne informacje na temat stosowanych technik nagrywania.

Klocki

Sustains

Żadna z tych dwóch artykulacji nie wykorzystuje vibrato. Daje to podtrzymaniu zimniejszy, bardziej złowieszczy dźwięk. Całe zainteresowanie jest generowane poprzez subtelną zmianę prędkości, nacisku i położenia łuku w czasie. Subwoofery to obniżone wersje sampli. Subwoofery same w sobie nie brzmią świetnie, ale ułożone pod spodem dodają ładnego ciężaru padowi.

Artykulacje:

Delikatny: Losowe, częste zmiany łuku tworzą delikatnie falującą teksturę.
Szorstki: Powolne, ciągłe ukłony tworzą napięcie i niepewność.

Sterowniki

Wiolonczela 1: Wyprodukowano w 2018 roku przez producenta z Minnesoty. Ma wyrafinowane brzmienie. Przesunięty centralnie.
Wiolonczela 2: Wyprodukowano w Chinach około 2000 roku. Ma bogate, ciepłe brzmienie. Dla wszystkich nagrań jest on obniżony o pół tonu, aby jeszcze bardziej ocieplić dźwięk. Przesunięty lekko w lewo.
Wiolonczela 3: Wyprodukowano w Louisville w stanie Kentucky w 1954 roku. Ma rustykalny charakter, który został jeszcze bardziej uwydatniony poprzez obniżenie go o cały stopień. Przesunięty lekko w prawo.

SZEPT: Warstwy w warstwach ponticello nagrane z każdej z trzech wiolonczel. Możesz ściemniać i rozjaśniać tę warstwę, trzymając nuty i tworząc własne dźwięki.

Tremolo

Zamiast układać oddzielne próbki, subwoofer jest wykonany przy użyciu fali sinusoidalnej, której głośność jest modulowana przez powolny LFO.

Sterowniki

Użyj pokrętła TONE, aby przełączać pomiędzy 3 warstwami dynamicznymi:

1. Zwiewny, nad gryfem.
2. Zdrowy, w połowie drogi między podstrunnicą a mostkiem.
3. Pająkowa, blisko mostu.

Puchnie

Nakładając na siebie 3 wiolonczele, dźwięki mają charakter zespołowy. Trzy wiolonczele zostały nagrane oddzielnie, dogrywając je podczas wzajemnego słuchania. Ten sposób nagrywania doprowadził do raczej niepewnego stylu gry, który składał się na unikalne brzmienie zespołu.

Subwoofer wykorzystuje śledzony kluczowo filtr szczytowy w celu wzmocnienia częstotliwości podstawowej próbek.

2 wzrosty taktów (120 BPM): Stalowy styl gry tworzy napięcie i napięcie. Brak Wibrato.

4 wzrosty taktów (120 BPM): Ospały styl gry bez wibrato.

Szept

Ta artykulacja to fala powstająca w wyniku przesuwania drążka smyczka po strunach. Ta technika tworzy niewyraźny ton, jakby wiolonczela szeptała. Subwoofer wykorzystuje filtr pasmowo-przepustowy ze śledzeniem tonacji w celu wzmocnienia częstotliwości podstawowej próbek o oktawę w dół.

Metalowe ramki

Pętle są wielopróbkowe i składają się z powtarzanych nut, smyczków i rytmicznych szarpnięć. Niektóre powtórzenia są dość miękkie i brzmią słabo. Inne powtórzenia mogą nieoczekiwanie wystawać. Ten styl gry szczególnie dobrze nadaje się do opóźnień i pogłosów. Gdy zwiększysz opóźnienie, ciche i głośne powtórzenia zaczną się nakładać na siebie, tworząc fascynującą mieszankę dźwięku.

Występy nie mają być spójne we wszystkich klawiszach. Każdy klawisz będzie brzmiał inaczej. Jeśli naciśniesz kilka klawiszy jednocześnie, usłyszysz niezależną zmianę dynamiki każdej próbki. Pomysł jest taki, że przytrzymując jeden lub dwa klawisze, można stworzyć improwizacyjną teksturę brzmieniową, która pozostaje świeża i interesująca przez dłuższy czas.

Celem podczas nagrywania było zbadanie wszystkich różnych barw, które pojawiają się podczas powtarzania nut przy różnej dynamice. Kiedy uderzysz lub nakłonisz strunę, która już dzwoni, zdarza się wiele szczęśliwych wypadków. Czasami słychać ostry, brzęczący dźwięk. Innym razem być może pocierasz strunę delikatniej, niż zamierzałeś, ale ostatecznie brzmi to dobrze w kontekście. Istnieje wiele rodzajów dźwięków, których prawdopodobnie nie pomyślałbyś o użyciu samodzielnie, ale które brzmią interesująco w kontekście pętli.

Wszystkie pętle zostaną automatycznie rozciągnięte w czasie, aby dopasować je do BP projektu.

NB Pętle fortepianowe -Dwie ostatnie artykulacje ćwiartek perkusyjnych i pętli ósemek perkusyjnych to nie wiolonczele, ale fortepiany! Kiedy uderzasz w struny fortepianu, otrzymujesz bardzo ostry, dźwięczny dźwięk, przypominający nieco młotkowane cymbały. To idealne brzmienie dla tego typu bibliotek, więc zostało uwzględnione, mimo że jest nieco odstające, ponieważ wszystko inne to wiolonczela.

Artykulacje:

Wygięte ćwiartki, ósemki i szesnastki: Różne prędkości pozwalają smyczkowi na interakcję ze strunami w unikalny sposób i tworzyć różnorodne barwy, takie jak brzmienie perkusyjne, przewiewne, odbite, a nawet akordowe przy wyższych prędkościach.

Ćwierci perkusyjne, ósemki, triole i szesnastki: W tych zestawach można znaleźć różnorodne artykulacje szarpane, pikowane i szyfonowe w regularnych nutach, oktawach i harmonicznych.

FX

Zakręty

W przypadku biblioteki sampli zazwyczaj chcesz, aby próbki pozostały dostrojone. Zakręty to sposób biblioteki sampli na zabawę w pęknięciach i zabawę ekspresyjną intonacją. Chociaż te przeguby mogą nie pasować wszędzie, możesz użyć suwaka S.START, aby zmienić czas zakrętów. I świetnie nadają się do upiornych efektów.

Artykulacje:

Łyżki i spojrzenia: Te zakręty nigdy nie sięgają wygodnie pół kroku powyżej lub poniżej. Aby stworzyć subwoofery dla niebieskiego suwaka, podstawowe kształty fal syntezatora zostały ustawione i otoczone tak, aby pasowały do ​​odtwarzanych sampli. Zgięcia Normale mają falę piłową, zgięcia harmoniczne mają falę sinusoidalną, a zgięcia Ponticello mają falę prostokątną. Te przebiegi zostały wybrane na podstawie ich podobieństwa do próbek.

Upadek (wolny i szybki): Szeptane zanikanie, a potem złowieszcze zejście w głębiny. Istnieją dwie dynamiki, które są odwzorowane na oddzielne oktawy na klawiaturze. Subwadra sinusoidalna jest używana do delikatniejszej dynamiki, a dolnoprzepustowa fala piły jest używana do głośniejszej dynamiki.

Omdleć: Żałośnie wzdychając, może jak sowa. Prawie schodzi o pół kroku... Palcowe harmonie tworzą lekki, delikatny dźwięk, pełen powietrza. Subwoofer nie wykorzystuje syntezatorowego kształtu fali – zamiast tego składa się z przetworzonych wersji sampli.

Opadnięcie odwrócone: Wszystkie powyższe zakręty można odwrócić i jest to dość zabawne — być może warto spróbować po wyrenderowaniu próbek z Shadow Strings. Droop jest szczególnie przydatny, gdy jest odwrócony, dlatego jest uwzględniony jako osobna artykulacja.

Piony

Istnieją 2-sekundowe, 8-sekundowe i 12-sekundowe taśmy nośne, każda jako oddzielne przeguby. Różne odmiany są mapowane na klawiaturze, dzięki czemu można je łatwo nakładać na siebie. W przypadku Riserów posiadanie subwoofera nie miało sensu, więc zamiast tego zastosowano niebieski i żółty suwak jako efekt „choppera”. Niebieski suwak reguluje ilość, a żółty suwak reguluje prędkość.

Istnieją 3 grupy po 4 nuty. Pierwsza grupa to normale, druga grupa to tremolo, a trzecia grupa to ponticello. Nuty w każdej grupie grają w różnych pionach. Najniższa struna wiolonczeli została strojona o oktawę w dół, aby najniższy ton wiolonczeli był jeszcze niższy.

Odsłon

Jest tylko jedna artykulacja Hits, zawierająca zbiór warstwowych dźwięków, rozmieszczonych na klawiaturze w 3 grupach. Tpierwsza grupa ma najkrótsze dźwięki, ostatnia grupa ma najdłuższe dźwięki. Grupa środkowa plasuje się gdzieś pomiędzy. Dźwięki te powstały poprzez zbadanie, jakie dziwne dźwięki można wydać za pomocą wiolonczeli, a następnie znalezienie sposobów, w jaki te dźwięki mogłyby do siebie pasować. Następnie posortowano je według intensywności, aby można je było przypisać do różnych prędkości.

Kilka próbek z sesji projektowania dźwięku sprawdziło się szczególnie dobrze przy niskim tonie. Warstwy podrzędne w tych próbkach o boomie.

Odwraca

Próbki o różnej długości są mapowane na klawiaturze. Próbki te mogą być przydatne jako przejścia lub do dodania większej tekstury do uderzeń. W ten sposób łatwo jest miksować klawisze na klawiaturze, eksplorując i nakładając na siebie dźwięki. Dostępny jest zestaw 5 dźwięków ubijania o nieregularnej tonacji, które są powielane w każdej oktawie czarnych klawiszy.

Kilka próbek z sesji projektowania dźwięku sprawdziło się szczególnie dobrze przy niskim tonie. Warstwy podrzędne w tych próbkach o boomie.

Arps

Arpy to arpeggia zsynchronizowane z tempem, które wykorzystują tajemniczy wzór małych tercji i półkroków, granych w krótkich fragmentach. Ponieważ wzór jest tak niejasny pod względem harmonicznym, arpy mogą pasować do wielu różnych tonacji. Zagraj je w dowolnej sekwencji akordów, a często utworzą zagadkowe harmonie, o których inaczej byś nie pomyślał. Subwoofery składają się z próbek obniżonych o oktawę.

Arpy wykorzystują dwie techniki:

Harmonia: W tej artykulacji zastosowano technikę zwaną harmonią palcową, która polega na przytrzymywaniu struny jednym palcem, a następnie delikatnym dotknięciu struny wyżej, aby uzyskać wysoki, gwiżdżący ton. W przypadku harmonicznych palcowych możesz zmieniać nuty jedynie poruszając całą ręką. W rezultacie pomiędzy każdą nutą znajduje się odrobina portamento. Harmoniczne palcowane są trudne do grania szybko i dokładnie. Aby było to wykonalne, nagrywano je grając ćwierćnuty i to w krótszych fragmentach niż Ponticello.

Ponticello: Arpy ponticello zapisano w ósemkach.

W przypadku każdej z tych dwóch technik istnieją dwa sposoby jej zagrania:

Paprochy: Mapowane na klawiaturze. Niskie prędkości wyzwalają opadający fragment. Duże prędkości wyzwalają fragment wznoszący się.

Łuki: Przypisane do kilku klawiszy. Łuki składają się z fragmentów zmontowanych razem poza Kontaktem, tak aby tworzyły duży łuk rozciągający się przez cały zakres wiolonczeli.